HOT TOPIC, WARME PLEK. - HOT TOPIC
huur onze studio voor jouw project
low waste food studio

HOT TOPIC, WARME PLEK.

Over hoe Sarah en Casi hun klanten en zichzelf gelukkig maken.

“Het gevoel hebben van klaar te zijn, dat zou ik niet leuk vinden.”

 

EEN GOEDBEWAARD GEHEIM

Door een ijzeren poort in Gent, langs betonnen trapjes, naar een muur van glas: toegegeven, ik ben onder de indruk wanneer ik het kantoor van HOT TOPIC nader. Een verborgen patio in het centrum van de stad, als een goedbewaard geheim.

Eenmaal binnen spoelt de metalen kilte weg dankzij een warm welkom, een sfeer die interieurblogs als ‘cosy industrial’ zouden omschrijven en de vraag: ‘koffietje?’. Ik zeg ‘ja!’ en Sarah laat de machine een zelfontworpen tasje vullen. Natuurlijk is ze voorbereid, dankzij planning skills die ze met een lachje als ‘neurotisch’ omschrijft, maar die zelf onbeschaamd de credits in ontvangst nemen voor de focus en groei de voorbije jaren.

 

THIS IS WHERE THE MAGIC HAPPENS

Die groei omschrijven Casi en Sarah, het koppel achter HOT TOPIC, als ‘organisch’, met de bescheidenheid die hen siert. Het is bemoedigend om te horen als beginnend zelfstandige, dat je enkel de volgende trede moet zien, en niet de bovenliggende verdieping. Toch is hier meer aan de hand.

HOT TOPIC ontstond in 2018, toen Sarah, grafisch vormgever met postgraduaten in package design en eventmanagement, vanuit hun dressing in bijberoep freelance opdrachten ontwierp; drie jaar later runnen ze als koppel een **creatieve studio met een duidelijk profiel: het gaat over eten en het gebeurt hier, in de modulaire studio die aansluit op hun kantoor.

Die HOT TOPIC food studio openden ze smack dab in the middle van corona: in februari 2021, terwijl iedereen online vluchtwegen zocht. Het illustreert hun intuïtie en vastberadenheid om een match (geen compromis!) te vinden tussen wat hun droomklanten nodig hebben, nog voor ze dat beseffen, en wat het koppel zelf het liefst van al doet.

 

Soms zijn het goeie ideeën en soms stomme; uit de stomme komt soms toch iets goed

 

Ze hebben HOT TOPIC zo vormgegeven dat hun speelterreinen op elkaar aansluiten: “we laten elkaar doen waar we gelukkig van worden”, zegt Casi. Voor wat daarbuiten ligt, schakelen ze freelancers in. Brainstorms, branding, packaging, styling en coördinatie zijn Sarahs zone of genius; Casi regisseert, filmt en monteert. Zijn freelancewerk voor VRT houdt de wereld dichtbij; haar blik speurt naar volgende stappen. Ze toetsen continu ideeën af bij elkaar, zonder daar vergaderingen voor te moeten beleggen. “Ik denk dat dat is waardoor we snel kunnen schakelen. De drempel is lager: soms zijn het goeie ideeën en soms stomme; uit de stomme komt soms toch iets goed”, zegt Casi.

 

FRUSTRATIE IS DE BESTE DRIJFVEER

Het plaatje klopt, en dat is wat ze ‘hun’ merken willen bezorgen, met hyperfocus op één project per keer, zodat het resultaat lang nazindert. “Onze klanten zijn in meerderheid ondernemers jonger dan 45, die met een enorme passie voor hun product, hun baby, zorgen. Ik heb daar veel respect voor, wanneer mensen zo veeleisend zijn voor hun merk. De beste resultaten behalen we wanneer ze vertrouwen hebben in ons kunnen en de controle loslaten.” Dat is waarom Sarah opdrachten liefst als een totaalconcept benadert. Wanneer het team waarmee ze de merkstrategie verfijnt, ook de copy voor de website schrijft, de foto’s stylet en de video’s regisseert: “het klopt zo mooi als alles aan elkaar mag hangen.”

 

Ik ben heel erg betrokken bij ‘mijn’ merken.

 

Maar dat ging niet vanzelf. “Klanten die bij mij kwamen voor een logo, geloofden mij niet als ik zei dat ze de volgende stap ook best aan mij lieten: de verpakking, de foto’s, … Dat was geen verkoopstruc, maar toch dacht ik lange tijd dat het mensen zou afschrikken. Dankzij de financiële zekerheid van Casi’s freelancewerk heb ik de stap durven zetten om te zeggen: ‘zo en niet anders’, en daar sta ik nog altijd compleet achter. De frustratie was te groot geworden om nog langer losse dingen te doen.” Dat frustratie de beste drijfveer is, daar zijn Sarah en ik het al langer over eens.

 

Het klopt zo mooi als alles aan elkaar mag hangen.

 

Wat hen verbaast bij hun klanten, vraag ik hen. “Verrassend weinig klanten kennen hun merk en publiek goed,” zegt Sarah. Daarom smokkelt ze zelfs bij een productshoot voor een webshop vragen binnen naar de strategie van een merk. “Ik help hen op weg, want zo komen we tot een beter resultaat”. Casi werkt dan weer met een cheat sheet om tijdens de planningsmeeting de verwachtingen in detail te achterhalen. “Veel klanten moeten eerst het resultaat zien om dan te weten wat ze (niet) willen.”

 

NEUROTISCH PLANNEN

Het valt me op dat zijzelf daar geen last van lijken te hebben: als merkmaker en videograaf kijken ze in de toekomst voor hun klanten. Hoe een idee op tafel binnenkort als ingepakt product de juiste aandacht zal trekken in het winkelrek. Hoe de merkmissie die **je net verwoordde binnen enkele weken zal stralen uit een website, die intuïtief en toch fris aanvoelt. Hoe je aanbod vertaald kan worden naar video, die zal inspireren in plaats van te pushen.

 

Van zodra ik in mijn hoofd beelden zie verschijnen, weet ik dat het goedkomt.

 

Maar in de toekomst kunnen kijken, volstaat niet: de kunst zit ‘m in het realiseren, en daar heb je planning skills voor nodig. “Sarah is een trekker: je kan mee op haar kar springen en samen een parcours afleggen”, zegt Casi. Eens je aan boord komt, zorgt zij dat je op je bestemming raakt. Er zijn planningen van klanten en boekingen van de studio. Er zijn freelancers met een eigen agenda, last-minute filmopdrachten voor Casi en momenten om alles te laten bezinken. Dus heb je een ervaren stuurvrouw nodig, om van het creatief proces geen chaos te maken, maar een gecoördineerde ervaring met concrete (en prachtige) resultaten.

Plannen blijkt haar favoriete moment: zonder andere meningen een shoot voorbereiden of de brainstorm voor een merkcreatie tot een merkbijbel kneden. Altijd op een liggend blad papier, en met Redo Papers als favoriete agenda. “Het blijft spannend: zal het lukken? Zal het allemaal als een puzzel samenvallen? Van zodra ik in mijn hoofd beelden zie verschijnen, weet ik dat het goedkomt.”

 

IK ZOU HET ZO OPNIEUW DOEN

Bovenal zien ze elkaar graag. Begin 2020 ruilde Casi zijn vaste job in voor freelanceopdrachten, om zo mee in HOT TOPIC te kunnen stappen. “Natuurlijk hebben we gedacht: ‘zal het wel lukken om als koppel te ondernemen?’ Het was spannend. ‘We doen het gewoon, en als het niet lukt, dan zien we het dan wel.’ Maar dat is nooit meer te sprake gekomen. En ik zou het zo opnieuw doen”, zegt Casi.

Ze zijn afwisselend klankbord en ideeënkanon, en merken dat elkaars kritiek altijd veel persoonlijker aankomt. “Sarah staat van voren om de lijnen uit te zetten. Ik sta meer achteraan en geef aan wat ze kan gebruiken om harder te kunnen trekken. We werken hard en verzetten samen de bakens, elk in ons eigen veld en met constant overleg. Soms moet iemand gas terugnemen om ons op dezelfde golflengte te krijgen, en dan kunnen we weer verder.”

 

I GET SHIT DONE

Hoe de voorbije vier jaar haar veranderd hebben, vraag ik Sarah. “Ik was vroeger een pak onzekerder; nu zeggen vrienden: ‘je straalt’.” Er volgt een ongemakkelijk lachje, omdat het zo’n cliché is. “Dankzij veel kleine succesverhalen heeft ondernemen mij zot veel zelfvertrouwen gegeven. Ik had ook net Casi leren kennen toen ik zelfstandig werd, dus dat heeft er allicht ook mee te maken.” Er volgt een volle lach deze keer.

“Mijn grootste zwakte is ongeduld. Ik wil heel veel, op korte tijd. Ik heb zoveel cursussen gevolgd en samenwerkingen in gang gezet die niet altijd doorgingen, en dan ben ik wel teleurgesteld. Maar aan de andere kant: I get shit done. Vaak ben ik ‘de zaag’, die trekt en sleurt aan een project, maar dat kan mij niet schelen.”

 

Ondernemen heeft mij zot veel zelfvertrouwen gegeven

 

Ze wordt vaak ingeschakeld door vrienden en familie om business advice te geven. “Ik doe dat wel graag. Een tip die altijd terugkomt, is: durf niche te gaan”, zegt ze. “Van zodra ik dat ben beginnen doen, heb ik grote stappen gezet.” Coaching hielp ook: “je leert uit de input van anderen, en vooral: je beseft dat je niet alleen bent, want zo voelt het vaak wél. Het heeft een jaar geduurd eer ik als zelfstandige een gevoel van controle had. En toen ik een jaar bezig was, is Casi erbij gekomen, en was hij op zijn beurt compleet overweldigd.” “Je job goed doen als zelfstandige is maar 40% van het totaalpakket, omdat er zoveel meer bij komt kijken,” zegt Casi. Maar de balans is ook voor hem positief: “je wordt creatiever gestimuleerd, omdat je meer bewust bent van wat er gebeurt. Scholen zouden meer kunnen doen om je voor te bereiden op het ondernemerschap: wie voor de klas staat, is zelf in loondienst. Ondernemen als toekomstplan wordt vaak onderbelicht, vind ik.”

 

EEN EURO VOOR EEN KOFFIE

“Soms voel ik me nog altijd dat kleintje dat niemand kent,” zegt Sarah. “En er is zoveel nijd en concurrentie, terwijl samenwerken zo’n mooie resultaten geeft”. Ze hebben een batterij aan plannen en dromen, zoals een kookboek maken, waarin veel aspecten van wat ze doen, zouden samenkomen. Of een restaurant als klant en een interieurarchitect aan boord, om branding en interieur tot één geheel te versmelten. Een tiny house buiten Gent. Een dakterras als shootlocatie. Oh, en een coworking space met bijvoorbeeld een freelance **motion designer en copywriter bij de hand. “Het gevoel te hebben van klaar te zijn: dat zou ik niet leuk vinden, hoor.”

Ik stop mijn dictafoon, drink mijn tweede koffie leeg en neem één van de koekjes die Sarah een halve stad verder haalt. “Je mag hier de frigo opentrekken, materiaal gebruiken, advies vragen. Een fotostudio waar je als klant moet betalen voor een koffie of achtergrondpapier: dat is niks voor ons. We willen dat mensen zich hier welkom voelen.” Ik smek beamend. Dat is helemaal gelukt.

 

— Marie Kips